Zooterapia dla całej rodziny
Dlaczego alpakoterapia jest dobra dla dziecka i rodziny?
Alpaki to zwierzęta wyjątkowo łagodne, delikatne i płochliwe oraz pozbawione agresji. Zwierzęta te są bardzo pozytywnie nastawione do dzieci, inteligentne, a co najważniejsze, bardzo ciekawe otoczenia. Szybko uczą się współpracy ze „swoim” człowiekiem (jeżeli oczywiście na to zasługuje), potrzebują mieć swojego opiekuna- przewodnika.
Ich wygląd mówi sam za siebie, endorfiny tryskają … są zawsze uśmiechnięte, ciekawe, spragnione marchewek i miłe w dotyku.
Alpakoterapia wspomaga rehabilitację ruchową oraz umysłową, podnosi samoocenę, pewność siebie oraz pobudza odczucie empatii.
Przebywanie z alpakami korzystnie wpływa na samopoczucie, pozwalając się odstresować.
Razem pracujemy nad poprawą sfery emocjonalnej, fizycznej, poznawczej i społecznej. Działamy na zasadzie niewymuszonego kontaktu, a kontakt z „chłopakami alpakami” powoduje rozluźnienie i radość... dużo radości!
Zajęcia z alpakami-terapeutami poprawiają i wspomagają motorykę, pomagają przełamać bariery i lęk przed zwierzętami. Już sam ich wygląd sprawia, że nie da się przejść obok nich obojętnie, a ich usposobienie można wykorzystać jako motywator do pracy terapeutycznej – rehabilitacji ruchowej i psychicznej.
Alpakoterapia pomocna jest m.in. w nerwicy, zaburzeniach lękowych, depresji, autyzmie, ADHD czy zespole Downa. Pomaga przy problemach emocjonalnych, uspokaja ludzi po ciężkich sytuacjach życiowych, załamaniach nerwowych, a także pomaga wyjść z traumy po ciężkich wypadkach...czy zagrożeniach zdrowia i życia.
Kynoterapia - czy każdy pies może być terapeutą?
Bardziej rozpowszechnioną formą zooterapii jest dogoterapia, zwana też kynoterapią. Jest to terapia prowadzona przy współudziale psa, najczęściej odbywającą się w kilkuosobowych grupach, choć możliwe jest również prowadzenie indywidualnych zajęć - wówczas ściślej dostosowanych do osoby uczestniczącej w terapii.
Najważniejszą kwestią w dogoterapii jest właściwe dobranie psich terapeutów. Nie każdy pies do terapii się nadaje. Psy biorące udział w terapii powinny być łagodne, przyjazne i chętne do zabawy, a przede wszystkim kochające dzieci, bo to głównie do najmłodszych osób skierowana jest ta forma terapii.
Podczas zajęć z psami wykonywane są rozmaite ćwiczenia pozwalające osobom biorącym udział w terapii nawiązać bliskie relacje ze zwierzętami i jednocześnie nabrać większej pewności siebie (co znacząco zwiększa skuteczność innych metod rehabilitacji!).
Pozytywna energia płynąca od zwierząt przekłada się na dobre samopoczucie „pacjentów” i zachęca ich do aktywności, tak niezbędnej w procesie rehabilitacji.
Kontakt z psem terapeutycznym pomaga w radzeniu sobie z negatywnymi emocjami oraz pozwala na osiągniecie wewnętrznego spokoju.
Dzięki dogoterapii można w łatwy i prosty sposób rozwinąć umiejętności interpersonalne, komunikacyjne, a także podnieść swoją samoocenę. Dodatkowym plusem „psiej terapii” jest nauka wyznaczania swoich granic i artykułowania swoich potrzeb i poglądów.
Ważnym elementem zarówno alpakoterapii, jak również dogoterapii jest człowiek-terapeuta, jego umiejętności, posiadana wiedza, doświadczenie i sposób podejścia do osoby wymagającej terapii. Sama, by jak najlepiej świadczyć usługi terapeutyczne i spełnić najwyższe standardy w zakresie terapii ze zwierzętami, zdobyłam wykształcenie i dyplomy zarówno jako zootechniczka, fizjoterapeutka jaki i rehabilitantka. Wiedza z zakresu zootechniki umożliwiła mi poznanie świata zwierząt, sposobu obchodzenia się ze zwierzętami i możliwości ich „wykorzystania” w terapii, natomiast wiedza dotycząca fizjoterapii i rehabilitacji pomogła w poznaniu ludzkiego ciała oraz problemów związanych z jego ograniczeniami, zarówno fizycznymi, jak i psychicznymi. Połączenie tych dwóch światów -świata zwierząt i ludzi - uczyniło ze mnie wszechstronną i wielopłaszczyznową terapeutkę, która dzięki zrozumieniu zachowań i interakcji świata zwierząt potrafi ten świat zaimplementować i wprzęgnąć w świat ludzkich niedoskonałości, czyniąc życie wielu ludzi łatwiejszym, sympatyczniejszym, a co najważniejsze radośniejszym, właśnie dzięki ich spotkaniom z moimi zwierzętami.
Joanna Sobierajska
zootechniczka, fizjoterapeutka, masażystka, pedagożka oraz żona i mama czterech synów
